ons pake is niet meer

was niet altijd de makkelijkste, maar was altijd heel begaan met iedereen

hij was wel de grappigste, ga zijn leuke verhalen missen,hij kon vertellen als de beste

ga zijn te gekke grappen missen

Mijn pake lief, zo'n sterke man, tot zijn laatste zucht

was vooral bijna 70 jaar de man van ons make lief
een fantastisch muzikant

dankbaar dat hij zo lang bij ons mocht zijn

maar had hem graag nog heel wat langer bij ons gehouden

We hoopten nog samen je 90 jaar te vieren, en je 70 jaar huwelijk

Mocht helaas niet zijn

Dit stukje muziek hier onder, is het laatste wat je speelde op je trompet

Is het laatste wat ik hoorde, ergens in de jaren 1976/1977

Zal het nooit vergeten, zal vooral jou nooit vergeten

Betere beschrijving als deze van JP kan ik niet geven, dit ben jij helemaal

Een groot man met een groot hart waar je altijd met je problemen terecht kon en die hij ook samen met u oploste ,hij was ook een fantastische entertainer een zeer goede trompettist en een geweldige verteller van anekdotes uit het leven van de gewone mensen ik heb er uren van genoten en vertel veel van zijn verhalen na aan mijn kameraden,ik ben er zeker van dat hij hierboven terug in een groot orkest speelt en wij, ja wij zijn een prachtig mens voor altijd kwijt,rust zacht beste makker.

1950, amper 24 jaar

Deze tekst, deze mooie woorden, koos jij mijn pake lief ter afscheid aan ons

Heel mooi, zo waar

De liefde

Al ware het, dat ik met de tongen der mensen en der engelen sprak, maar had de liefde niet, Ik ware schallend koper of een rinkelende cimbaal.

Al ware het dat ik profetische gave had, en alle geheimenissen en alles, wat te weten is, wist, en al het geloof had, zodat ik bergen verzette, maar had de liefde niet, ik ware niets.

Al ware het dat al wat ik heb tot spijs uitdeelde, en al ware het, dat ik mijn lichaam gaf om te worden verbrand, maar had de liefde niet, het baatte mij niets.

De liefde is lankmoedig, de liefde is goedertieren, zij is niet afgunstig

De liefde praalt niet, zij is niet opgeblazen

Zij kwetst niemands  gevoel, zij zoekt zichzelf niet, zij wordt niet verbitterd, zij rekent het kwade niet toe.

Zij is niet blijde over ongerechtigheid, maar zij is blijde met de waarheid.

Alles bedekt zij, alles gelooft zij, alles hoopt zij, alles verdraagt zij.

De liefde vergaat nimmer meer, maar profetieën, zij zullen afgedaan hebben,  tongen, zij zullen verstommen, kennis, zij zal afgedaan hebben.

Want onvolkomen is ons kennen en onvolkomen ons profeteren.

Doch, als het volmaakt komt, zal het onvolkomen afgedaan hebben.

Toen ik een kind was, sprak ik als een kind, voelde ik als een kind, overlegde ik als een kind.

Nu ik een man ben geworden, heb ik afgelegd wat kinderlijk was.

Want nu zien wij nog door een spiegel, in raadselen, doch straks van aangezicht tot aangezicht.

Nu ken ik onvolkomen, maar dan zal ik ten volle kennen, zoals ik zelf gekend ben.

Zo blijven dan: Geloof, hoop en liefde, deze drie, maar de meeste van deze is de liefde

MMijn lieve pake

Doodgaan was niet iets om bij stil te staan

Pas als volwassene kreeg de dood een naam, jouw naam

Bij jouw sterven sterft het kind in mij

Je bent er niet maar je gaat me niet voorbij

Je bent er meer dan ooit tevoren

Door de dood heen gaat een mens toch niet verloren

In wie ik ben daar is een stuk van jou

Dag mijn lieve Pake, een woord van afscheid en van rouw

Maar ook een groet want ik herken jouw zijn in mij

En dat gaat niet, toch nooit voorbij…

Mijn lieve pake...voor altijd in mijn hart

Lieve papi

Een lege plek

Een groot gemis

Een fijne herinnering is al wat

 er nog is

Papi Jou te kennen

Vond ik zo fijn

Je los te laten doet pijn

In mijn hart zal je altijd zijn

Diamant, 2007                         nog zo jong, 50 jaar                             In uw tuin, in Woluwe